” هیچ بایدی در هنر وجود نداره چرا که هنر آزاده ! “
واسیلی کاندینسکی با یکی از شاگردانش به نام گابریل مانتر، سفرهایی را به دور اروپا و برخی از کشورهای عرب از جمله تونس آغاز کرد. این سفرها بین سال های ۱۹۰۳ تا ۱۹۰۹ انجام گرفت. برخلاف اغلب هنرمندان غربی، کاندینسکی تصویری ایده آلیستی از شهری عربی به نمایش نگذارد بلکه با استفاده از تمپرا به عنوان متریال اصلی، یک سطح تصویری مات به وجود آورد که یادآور خشکی بیابان در این شهر خشک عرب بود.
در نخستین آثار کاندینسکی، ارجاعاتی به قصه های پریان دیده می شود. شاید برخی از آن ها نیز الهام گرفته از داستان های هزارویکشب باشند: مجموعه داستان های شرقی که در قرن نوزدهم به زبان های اروپایی ترجمه شده بود.
واسیلی کاندینسکی، تمپرا بر روی مقوا، ۱۹۰۵
در نقاشی زیرین، شاهد استفاده کاندینسکی از رنگ های روشن بر روی زمینه تیره هستیم. نام این اثر، آواز ولگا است که به آوازی سنتی و عامیانه روسی اشاره می کند که حمل کنندگان قایق ها و کشتی های باری آن را می خواندند. آوازی که مردان قایقران را کمک می کرد و آن ها را به پیش می راند. نمونه آن را در آثار ایلیا رپین (۱۹۳۰-۱۸۴۴) نیز مشاهده می کنیم.. کاربرد پرقدرت سنت و افسانه در آثار کاندینسکی در این دوره می تواند اشاره ای به این باشد که او به بازنمایی هر دو دنیای مادی و معنوی در آثارش، چه در روسیه قدیم و چه جدید توجه دارد.
واسیلی کاندینسکی، آواز ولگا، تمپرا روی مقوا، ۱۹۰۶
کاندینسکی در این دوره کم کم به سمت ساده کردن فرم ها و تکنیک در نقاشی هایش پیش می رفت. کاندینسکی و گابریل به پاریس رفتند و در سِوق (Sévres)، اطراف پاریس، اقامت گزیدند. درست در زمانی که نقاشی های پل گوگن (۱۹۰۳-۱۸۴۸) و هِنری ماتیس (۱۹۵۴-۱۸۶۹) به نمایش درآمده بود. در سال ۱۹۰۷ ماتیس بر روی فرمی از نقاشی کار می کرد که بعدها به فوویسم شهرت یافت. دوره ای که او رنگ ها را در حالت غیرطبیعی خود برای بیان فرم به کار برد.
واسیلی کاندینسکی، صحنه، گواش روی کاغذ سیاه، ۱۹۰۷
کاندینسکی در عین حال، تحت تاثیر گروه “نبی ها” خصوصا پل سِروزیه (۱۹۰۹-۱۸۶۴) قرار گرفت. گروه نبی ها که نام خود را از کلمه ای عبری به معنای “پیامبر”، وام گرفته بودند، نقاشانی بودند که مجذوب زیبایی شناسی آثار گوگن – مبتنی بر رنگ بیانگر و الگوی خطی موزون – شدند و چند نمایشگاه نیز در پاریس برگزار کردند.
واسیلی کاندینسکی، قبرستان عرب ها، رنگ و روغن بر روی مقوا، ۱۹۰۹
کاندینسکی، تمایل خود به موسیقی، ساده سازی فرم ها، رنگ ها و نیز توجه به مسایل معنوی را بیش از پیش در نقاشی هایش بروز می داد.
منابع:
پاکباز، رویین، دایره المعارف هنر، تهران، فرهنگ معاصر، ۱۳۸۵
Robinson, Michael, Kandinsky, UK, Flame Tree Publishing, 2006
www.wassily-kandinsky.org