زنان نقاش ماجراجو/ ترجمه :فرشته فرمانی
زنان نقاش منظره در اروپا در قرن هجده و نوزده میلادی
(نگاهی به نمایشگاه کنونی “نقاشی در فضای آزاد در اروپا از سال ۱۷۸۰ تا ۱۸۷۰” در موزه ملی هنر واشنگتن)
ترجمه: فرشته فرمانی
۱۴:۰۱:۰۴
۲۰۲۰-۰۲-۲۷
سارازین دوبلمونت۱ یک استعداد کمیاب بود. یک نقاش زن که قوانین اجتماعی را در هم شکست و سال ها در فضای آزاد به نقاشی منظره پرداخت، منظره های چشم نوازی از ایتالیا و جنوب فرانسه.
علاقه زنان هنرمند به نقاشی از میوه ها و زنان زیبا در لباس شب چندان بی تناسب نیست. یک دلیل واقعی و جهانی برای این امر وجود دارد. این مساله که چرا زنان هنرمند تا پیش از قرن بیستم بیش تر به نقاشی از طبیعت بی جان و چهره روی آوردند، به محدودیت آن ها در آن دوره اشاره می کند.
لوییز ژوزفین سارازین دو بلمونت، “ساحل صخره ای و آبتنی کنندگان”،۱۸۳۵، رنگ روغن روی مقوا
در آن زمان برای این قشر از بانوان هنرمند آسان تر بود تا از مدل ها و آن چه که در منزل به آن دسترسی دارند نقاشی کنند. این بسیار آسان تر از اجاره آتلیه، یافتن مدل زنده یا رفتن به دامان طبیعت بود. چرا که در اروپای آن زمان، خارج شدن زنان از منزل بدون خدمتکار و همراه بسیار محدود بود.
حتی در دوره اوج امپرسیونیسم که نقاشی در فضای آزاد تحسین و تشویق می شد، خروج زنان از منزل به تنهایی برای زنان دارای شهرت و موجه امری ناهنجار شمرده می شد.
ماری کاسات۲ شجاعانه به خلق نقاشی هایی از طبیعت پرداخت و برت موریزوت۳ تعداد محدودی نقاشی از فضای بیرونی ترسیم نمود که همکنون در مجموعه ای خصوصی نگهداری می شوند.
ماری مورتن۴ کیوریتور نمایشگاه کنونی در موزه ملی هنر در شهر واشنگتن۵ در این باره می گوید: “برت ماریزوت برای نقاشی در فضای آزاد همچون دیگران وسایل نقاشی خود را به همراه نمی برد تا کنار رودخانه بنشیند و تمام روز نقاشی کند. این کاملا به دلیل طبقه و شرایط زندگی او بود که محدودیت هایی برای او قایل می شد. او از طبقه نسبتا مرفه فرانسوی بود و این کار شایسته او نبود. بنابراین بیش تر نقاشی های اش به آن چه که او می توانست در فضای داخلی خانه نقاشی کند تعلق دارد”.
این نمایشگاه به نقاشی هایی که از فضای آزاد در سال های ۱۷۸۰ تا ۱۸۷۰ آفریده شده اند می پردازد. هنرمندی که بیش ترین اثر را در این نمایشگاه داراست، برخلاف آن چه انتظار می رود یک مرد نیست. بلکه او نقاش زن فرانسوی لوییز ژوزفین سارازین دوبلمونت است. هنرمند زن کمیابی که منظره هایی از طبیعت نقاشی کرده است. او در این نمایشگاه با چهار تابلوی نقاشی حضور دارد. او در عصر خویش تنها زن نقاش در کنار رزا بُن اوق۶ بود.
لوییز ژوزفین سارازین دو بلمونت، “غار در منظره صخره ای”، رنگ روغن روی مقوا
با وجود تمایز و برجستگی آثار وی در این نمایشگاه، بسیار کم از او می دانیم. زندگی هنری او تکه هایی جدا از هم هستند : اسناد ثبت شده ای از معلم هنر او، پیر هانری دو والنسین۷، اسناد فروش آثارش در حراج و نقاشی هایی که شخصا در زمان حیات به موزه ها اهدا نموده است.
سارازین دوبلمونت به سال ۱۷۹۰ در شهر ورسای۸ به دنیا آمد. او اجازه نداشت تا به مدرسه هنرهای زیبا۹ برود پس نقاشی را زیرنظر معلم خصوصی اش والنسین آموخت. زمانی که آموزش او پایان یافت، راهی ایتالیا و نیز منطقه پیرنه۱۰ فرانسه شد تا مهارت خود را در نقاشی منظره بیازماید. مخارج سفرش را از فروش آثارش در بازگشت و همچنین نمایشگاهش در سالن پاریس۱۱ کسب کرد.
لوییز ژوزفین سارازین دو بلمونت، “تئاتر ایتالیایی در تائورمینا”،۱۸۲۸، رنگ روغن روی مقوا
مورتن می گوید: ” این حقیقت که این زن به مدت ده یا بیست سال در ایتالیا زندگی کرده است باور نکردنی ست و منظره هایی که او به تصویر کشیده دور از ذهن است. منظورم این است که او آن ها را در فضای بیرونی خلق کرده اما چطور؟ چطور با وجود موانع و مشکلات به کار خود ادامه داده است؟ او بی شک زن شجاعی بوده است. او بسیار مشتاقانه حرفه خود را دنبال می کرده است چرا که او راه خود را یافته بود”.
سارازین دو بلمونت بین سال های ۱۸۴۱ تا ۱۸۶۵ در ایتالیا زندگی می کرده است و نقاشی هایی از مناظر پنینسولای ایتالیا خلق نموده است. نقاشی های او نقشه برداری دراماتیکی از منظره ارائه می دهند با حضور نور شدید و محیط های طبیعی تاثیرگذار: آن چه که مینیاتورهای کلاسیک را به ما یاداور می شود.
لوییز ژوزفین سارازین دو بلمونت، “مناظری از پیرنه”، رنگ روغن روی مقوا
او هیچ حامی مالی مستقیمی نداشت و این دلیلی شد تا به سمت حراج های هنری برود. سارازین دو بلمونت نخستین زن هنرمندی بود که آثارش را در یک حراج انفرادی در معرض نمایش و فروش گذارد. او سه حراج بزرگ را از سال ۱۸۲۹ در دست گرفت. پس از آن، بیش از ۴۰۰ نقاشی و لیتوگرافی ارائه کرد که هر کدام در نخستین نمایش به فروش رسید و هزاران فرانک عایدش کرد. او نقاشی های رنگ روغن خود به همراه چاپ های لیتوگرافی از آثارش را به فروش رساند. آن چه که باعث می شد تا مخاطبان بیش تری از آثار او بهره مند شوند.
به گفته مورتن، هنرمندان موفق زیادی نبودند که به خوبی این زن از پس این کار بربیایند بنابراین او حقیقتا یک پدیده محسوب می شود.
در نهایت او همه آثارش را نفروخت بلکه نه عدد از آن ها را به موزه های فرانسوی هدیه داد. این در زمانی بود که آثار او به موزه های بزرگی در دنیا همچون موزه هنر متروپولیتن۱۲، موزه و کتابخانه مورگان۱۳، موزه هنرهای زیبای کیمپر۱۴ و موزه های دیگر راه یافته بودند. موزه هایی که شخصا اثرش را به آن ها هدیه داد تا نقاشی هایش در گنجینه آن ها محفوظ مانده به ثبت برسند.
به عقیده مورتن، کیوریتور این نمایشگاه، این امر بسیار هوشمندانه بوده است چرا که سارازین بلمونت به خواسته خود رسیده و آثار وی اکنون بخشی از تاریخ هنر محسوب می شوند.
امروزه، آثار نقاشی سارازین دوبلمونت در مجموعه ها و موزه ها نگهداری می شوند اگرچه همچنان تحقیقات بسیاری بر روی این هنرمند در غربت زیسته انجام می شود. “او حقیقتا منحصربه فرد و یک استثنا به حساب می آید”.
این نمایشگاه تا سوم ماه می ۲۰۲۰ در موزه ملی هنر در شهر واشنگتن برپاست.
منبع:
واژگان:
۱-Sarazin de Belmont
۲-Mary Cassatt
۳-Berthe Morisot
۴-Mary Morton
۵-Washington DC’s National Gallery of Art
۶-Rosa Bonheur
۷-Pierre-Henri de Valenciennes
۸-Versailles
۹-Ecole des Beaux-Arts
۱۰-Pyrenees
۱۱-Paris Salon
۱۲-Metropolitan Museum of Art
۱۳-Morgan Library and Museum
۱۴-Musée des Beaux-Arts de Quimper
